Eerste hulp bij ongevallen

Ik zat rustig een beetje met de kinderen te spelen. Ineens kwam Max aangelopen en vroeg me eventjes met hem mee te gaan. Er was een van de kinderen van zijn cabaña in glas gestapt. Ik bracht hem naar onze cabaña waar al het materiaal stond wat we recent hadden aangekocht. De wonde was ongelooflijk vuil dus ik heb deze eerst gereinigd met mineraal water. Vervolgens gebruikte ik zuurstofwater om het vuil wat in de wonde zat eruit te krijgen. Ik vroeg , of alleszins ik liet vragen of er nog glas in de wonde zat. Ikzelf zag er niets meer inzitten maar Addiel beweerde van wel. De snede had een hoekvorm van ongeveer 2 a 3 cm lang in het midden van zijn voet. De wonde was behoorlijk diep en na overleg met hermana Patricia werd er besloten om hem naar het ziekenhuis te brengen in El Torno. Er werd een verband aangelegd en we wachtten op de taxi die ons zou brengen. Die was de educadora van cabaña A gaan halen. Aangekomen in het ziekenhuis hebben we nog eventjes moeten zoeken naar de ingang van de spoed. Tussen de buitendeur en de kamer waar Addiel werd verzorgd was er een klein halletje. Hier liepen heel wat mensen rond in uniform en het zag er allemaal wat chaotisch uit maar ook wel behoorlijk proper. We werden dadelijk geholpen door een verpleegster die ons meenam naar een kamer waar nog een andere patiënt aan een infuus lag. De dokter kwam ook al gauw aansluiten. De voet werd opnieuw gereinigd met zuurstofwater en hierna werd de voet plaatselijk verdoofd. Addiel, dapper kereltje dat hij was, gaf bijna geen kik. Ik stond behoorlijk perplex hierdoor. Eens de voet goed verdoofd was werd de wonde en de voet nog een keer grondig gereinigd en ontsmet met een jodiumoplossing. Ook werd de wonde grondig gecontroleerd op eventuele glasstukjes. Dit was gelukkig niet het geval. Vervolgens begon de arts met hechten. Ik stelde me hier wel vragen bij. Nu ik weet ook niet met zekerheid of dit een volledige steriele handeling is thuis in België, hier alleszins niet. Maar na het hechten werd de wonde wel weer gereinigd met zuurstofwater en ontsmet met de jodiumoplossing. Een pleister erop en klaar. Nu wat ik misschien ook nog wel erbij moet zeggen is dat vooraleer de dokters eraan begonnen de educadora, die ons vergezelde, de nodige materialen was gaan halen in de apotheker tegenover het ziekenhuis. We verlieten het ziekenhuis en eens buiten maakte de educadora me duidelijk dat ze nog een tetanusspuit moest gaan halen voor Addiel. Na eventjes te wachten kwam ze terug en gingen we terug naar binnen om deze te laten zetten. Aduel was er niet blij mee maar wie wel. Toen ik deze techniek zag, wel eerlijk gezegd, ik voelde zelf de pijn door het gewoon te zien. In plaats van de spuit ineens door te prikken op gestrekte huid werd hier een plooi genomen en werd langzaam de spuit door de huid barierre geprikt tot in de spier. Na dit alles vertrokken we weer terug naar het Alalay centrum. Onderweg zag ik ook dat er een antibioticakuur zou worden gestart om eventuele infecties te voorkomen.